امروز که این و مینویسم به طرز عجیبی آدم دیگه ای شدم
و این و با تک تک سلول های وجودم حس میکنم .
من هیچ شباهتی به آدم ده سال پیش ندارم و حتی تصور نمیکردم روزی اینطوری باشم
نمیدونم همه آدمها اینطورن یا من فقط همچین حسی دارم
اما احساس میکنم کارایی از من بر میاد که از هر کسی برنمیاد
یا شاید حتی فکرشم نتونه بکنه
اما من همین الان میتونم یه قاتل زنجیره ای باشم
یا یه سارق مسلح
یا یه آدم بدجنس و بد طینت .
تنها دلیلی که هنوز هیچ کدوم اینا نیستم اینه که میخام انسان شریفی باشم .
یه جورایی دارم مقاومت میکنم .
و این یعنی خوب بودنم انتخابمه نه ذاتم !!
از خودم میترسم از فکرایی که گاها به سرم میزنه
مث کشیدن نقشه انتقام .
انتقام هایی که هیچ کس فکرشم نمیکنه ممکنه به ذهنم خطور کنه
اما میکنه .
کسی هست که مث من باشه؟
آیا من دارم تبدیل به چیزی میشم که نیستم؟
از ده سال اینده میترسم میترسم زندگی تبدیلم کنه به چیزی که ازش میترسم
میترسم بیشتر ازین نتونم مقاومت کنم .
تو اتوبوسم
از تهران به رشت
شبه و بارون میزنه
چقدر دوست دارم سفر تو شب و
اتوبوس و موزیک و شب
زندگی در مضطرب ترین حالت خودش به سر میبره
یه دلشوره های عجیبی دارم
دلشوره هایی که تمومی ندارن ، نمیدونم
امسال پاییز بدی داشتم خیلی بد
از یه طرف بحرانی ترین لحظات رابطه ام رو گذروندم
دو ماه بی وقفه بحث و درگیری و تا مرز جدایی رفتن
ما هم و دوست داریم امیدوارم دنیا هم ما رو با هم بخواد
امیدوارم همیشه هم و دوست داشته باشیم
امیدوارم سالها بعد که این پست و میخونم واسه خودم کامنت بذارم و بگم :
_کنارشم و همه چیز خوبه هر روز عاشق تر میشیم و زندگی در بهترین حالتش میگذره
آمین
+ شیراز که بودم مادربزرگم فوت کرد و به من نگفتن
وقتی اومدم خونه سه ماه بود که فوت کرده بود
هنوزم باورم نمیشه دلم براش تنگ شده
کاش نوه بهتری براش بودم روحت شاد آبجی
+ یه استاد دارم ، هر چی بگم کم گفتم نمیدونم رو چه حسابی باهام لجِ خدایا کمکم کن بتونم تا هشت اسفند بهترین پروژه رو ارائه بدم دهنش بسته شه آمین .
+کاش زودتر من و جولی به آرامش برسیم کنار هم ارامش ابدی
درباره این سایت